San Nicola oftewel Sinterklaas in Italië

Sinterklaas kennen ze niet in Italië! Ze kennen wel San Nicola (Sint Nicolaas) en hoewel dat eigenlijk dezelfde persoon is als onze Sinterklaas, is die San Nicola hier één van het type dertien-in-een-dozijn. Niks ten nadele van de beste man, maar er zijn hier ten lande belangrijkere heiligen. Heiligen die wel nog met een nationale feestdag worden geëerd, zoals Maria die op 8 december het land platlegt omdat ze door haar moeder onbevlekt ontvangen is (Immacolata Concezione). Uiteraard wordt San Nicola op 6 december ook in de Italiaanse Katholieke Kerk herdacht en vereerd, en er zijn ook wel een paar plaatsen en regio's in Italië waar hij iets meer aandacht krijgt, maar zo groot (en commercieel) als zijn verjaardag in Nederland en Vlaanderen wordt gevierd is het hier nergens.


In de vroeger tot het Oostenrijkse koningshuis horende delen van Italië Alto Adige en de regio rondom de stad Triëste wordt San Nicola of Sankt Niklaus (Alto Adige is officieel tweetalig, en het Duits overheerst) nog gevierd op een manier die nog het meest op de Nederlandse lijkt. De kinderen schrijven hem een brief die ze op 5 december 's avonds voor hem op de keukentafel achterlaten. In de nacht van 5 op 6 december brengt hij dan snoepgoed langs bij de lieve kinderen of een stukje kool (tegenwoordig vervangen door een alternatief van suiker) voor de wat minder lieve kindertjes. Datzelfde doet trouwens een in Nederland onbekend figuur ook: "La Beffana", de heks, die op 6 januari (Drie Koningen) exact hetzelfde doet (snoep vs. kooltje). Ook in enkele dorpen rondom Bari (een havenstad in de hak van de Italiaanse laars) wordt op soortgelijke San Nicola gevierd.
In Bari, waarvan hij -net als voor Amsterdam- de beschermheilige is, wordt op 8 mei groots herdacht dat de botten van San Nicola (officieel San Nicola di Bari) daar ooit op een 8e mei heen zijn overgebracht. Zijn standbeeld wordt dan eerst op een boot langs de kust gevaren waarna hij in processie wordt rondgedragen door de stad, met de daarbijhorende versieringen en uitzinnige Zuid-Italiaanse taferelen. Zie hiervoor ook de beide ingevoegde filmpjes
 


Tenslotte zijn er nog enkele dorpjes waar hij (op verschillende momenten) redelijk beperkt herdacht wordt. Maar buiten de genoemde gebieden, steden en dorpen kent men hem dus niet. Logisch dus dat we hier best wat uit te leggen hebben als we een zaterdagmiddag eind november zijn aankomst in Italië vieren en we daar met onze (als Zwarte Pietjes verklede) kinderen heengaan. En zoals vanmorgen toen ik met Giulia in haar Zwarte Piet outfit in de bar bij Sara en Angela even ging ontbijten (cappuccino-brioche) alvorens haar op de bus naar school te zetten. Omdat we in een gebied wonen waar van oudsher redelijk wat Nederlanders wonen is er een actieve Nederlandse Vereniging die veel georganiseerd: Koninginnedag (op 1 mei), Indische avond en de aankomst van Sinterklaas dus. Helemaal in stijl komt de Sint dan per boot aan in de badplaats Cerro aan het Lago Maggiore. We hebben dat inmiddels voor de tweede keer meegemaakt en het is best heel leuk om dan ver weg van Nederland met een boel Nederlanders (en enkele Vlamingen) met een beker warme choco, bisschopswijn of erwtensoep en een horde uitgelaten kinderen zijn komst te vieren. Helaas kenmerkten onze twee aankomsten zich door nogal Hollandse weersomstandigheden, maar men heeft meer dan eens een zeer zonnige Sinterklaasintocht in Cerro meegemaakt.

Ondanks het slechte weer waren er ook dit jaar toch weer een paar Italianen op het evenement afgekomen. Zij die geen Nederlanders kennen en dus nog geen uitleg gehad hebben snappen maar niks van die gekke vent met baard en zijn gekleurde begeleiders. Meer dan eens vragen ze "Ma, quello, è Babbo Natale?" Maar die daar, is dat de kerstman? En dan moet je dus maar uitleggen dat er eerst Sinterklaas was, dat de Hollanders die naar New Amsterdam/New York hebben meegenomen en dat ie daar in de loop der tijd 3 weken (van 6 naar 25 december) is opgeschoven om als Santa Claus/kerstman/Babbo Natale terug te keren naar Europa.

Ook op de Europese School komt de Sint op bezoek. Voor de kinderen van de kleuterschool en basisschool van de Nederlands-Vlaamse sectie is dat een belangrijke dag. Wekenlang hebben ze dansjes en liedjes ingestudeerd om de Sint te kunnen vermaken. Vandaag (4 december) was het zo ver. Uiteraard waren alle kinderen van de Nederlands-Vlaamse erbij, maar ook de nog te jonge kinderen, of zij die op een andere (Italiaanse) school zitten waren erbij. Dus niet alleen Giulia, onze dochter van 8 uit klas 3, maar ook Giorgia (onze jongste van 5) die normaal naar de Italiaanse kleuterschool gaat was erbij. En gezongen en gedanst dat ze hebben! Sint was dusdanig onder de indruk dat hij de cadeaus van klas 3 vergat achter te laten, twee moeders zijn hem achternagereden en konden hem net inhalen vóór hij de autoweg naar Milaan opreed. En dus kon ook de 3e klas verblijd worden met hun geschenken.

Nu maar afwachten wat er morgenavond gebeurd? Weet Sint de weg naar Morazzone ook te vinden???